Do największych z nich należały fabryki funkcjonujące przy ulicy Szwedzkiej 22 i 24 na Nowej Pradze. W latach 1919-1920 Spółka Akcyjna „Wotitz” przejęła produkujące kwas siarczany, woski, smary i wazelinę Towarzystwo Akcyjne Fabryki Produktów Chemicznych „Praga” działające pod tym adresem od 1896 roku. Jednym z udziałowców Spółki Akcyjnej „Wotitz” byli przedstawiciele niemieckiego koncernu „Schicht”. Zamiast wyrobów chemicznych, od momentu przejęcia produkowane tutaj były mydła toaletowe i do prania, proszki do prania oraz terpentyna i lakiery. W 1920 roku fabrykę przejęła Spółka Akcyjna „Saturnia”, a wśród oferowanych przez nią produktów były trzy rodzaje mydła: „Jeleń-Schicht”, „Saturnia” i „Merkur” oraz słynny proszek do prania „Radion”, który podobno sam prał, jak głosiła „Piosenka o Radionie” wykonywana przez Tadeusza Faliszewskiego. W latach kolejnych dochodziło do zmiany właścicieli, co wiązało się również ze zmianami nazwy samej fabryki. W świadomości prażan funkcjonuje ona jako „Schicht” lub „Pollena”.
Przy ulicy Stalowej, pod nr 34, znajduje się zachowany do dziś, chociaż w bardzo złym stanie technicznym, budynek Fabryki Mydeł Toaletowych, Perfum i Kosmetyków „Florange”. Fabryka wybudowana najpewniej w 1923 roku należała do Fiszela i Reszki Bankierów.
Ulicą, która najsilniej kojarzona była z mydłem, była Grodzieńska. Działały tutaj dwie fabryki, które je produkowały. Pod nr 21/29 mieściła się Fabryka Mydła i Świec „Adamczewski i S-ka”. W 2019 roku zburzono jej budynek. Pod nr 45/47 znajdowała się Fabryka Mydła „Sport” Arona Zylbermana i Synów. Produkowała ona tańsze gatunki mydła.
Dofinansowanie zadania publicznego ze środków Ministerstwa Rozwoju i Technologii zgodnie z zawartą Umową nr III/16/P/63003/2820/21/DT.
Dofinansowanie zadania publicznego ze środków Ministerstwa Rozwoju i Technologii zgodnie z zawartą Umową nr III/16/P/63003/2820/21/DT.
